నా రెండు ( సమీర, నందన ) బ్లాగ్ లు ఆపేస్తున్నాను.

నా రెండు   (  సమీర, నందన ) బ్లాగ్ లు  ఆపేస్తున్నాను.
ఎందుకంటే  అందరి బ్లాగ్ లు చూస్తుంటే నేనెంత అజ్ఞ్యానురాలినో తెలుసుకున్నాను.  నేను రాయడం అనవసరం. టైం వేస్ట్. దాని  బదులు చాల మంది రాసే బ్లాగ్ లను చదివితే కాస్త మెదడుకు పదును ainaa    వస్తుంది.
బ్లాగ్ లు చదవడం వల్ల నాకు ఎన్నో విషయాలు తెలుస్తున్నై.  నేను రాసి మిమ్మల్ని చంపే బదులు మిమ్మల్ని అర్థం చేసుకోవడం లోనే నాకు ఆనందం. మహాను భావులు ఎందఱో అందరికీ నా మనఃపూర్వక వందనాలు.  ఎంత మంచి రచనలు బాబోయ్.         
  ఓ  దేవుడా కాస్త వారివి చదవడం వాళ్ళ నాకు జ్ఞ్యానాన్ని ప్రసాదించు స్వామి.
కాబట్టి ఇదే నా చివరి బ్లాగ్ రచన(అదే అంటారా?).     కానీ నేను వ్యాఖ్యలు చేయడం  మాత్రం మానను.      నా గురించి చెప్పేంత గొప్పదాన్ని  కాను.  నా గురించి ఆలోచిస్తే  నాకే నవ్వొస్తుంది. బావిలో కప్పను అని అర్థం ఐంది.    By.

@@@@@@@@@@@@@ ఐ కాన్ ఐ కాన్ ఐ కాన్ ఐ కాన్

ఐ  కాన్   ఐ  కాన్  ఐ  కాన్  ఐ  కాన్ అనుకోవడం నాకు చాల ఇష్టం. దాన్ని ఎల్లవేళలా ఉపయోగించడానికి ప్రయత్నిస్తుంటాను. అలా అనుకొని  పనులు చేసుకోవడం  మా వారికి చాల తీరకను కల్గించింది.  నాకు ఆత్మవిశ్వాసాన్ని, కాస్త నష్టాన్ని కూడా కల్గిస్తుంది.

"జీవితాన్ని ఎంజాయ్ చేస్తూ బాధ్యతా యుతంగా వుండడం నాకు ఇష్టం. "

ఎలా అంటే చిన్నప్పటినుండి నాకు మాత్స్ అంటే పిచ్చి ఇష్టం. నా ఇంటరెస్ట్ ను గమనించి మా గురువులు నన్ను ఇంజినీర్ చేయమని చెప్పేవారు. కానీ  బి.పి.సి  తీసుకోవడం తో రాంగ్ రూట్ ఐపోయింది.

కానీ నా మెకానిజం  ను ఇంట్లో ఉపయోగిస్తుంటాను అప్పుడప్పుడు.  ఇంట్లో వుండే ప్రతి ఆడవారు ఇలా చేసుకోవడం తప్పనిసరి. మెదడుకు పదును, ఖర్చులు మిగులుతాయి.   చిన్నపనికి మెకానిక్ ను పిలవాలంటే వాళ్ళు  టైం  కి రారు, మరియు వారి ఇష్టం వచ్చినట్లు డబ్బులు అడుగుతారు.

గ్యాస్ స్టవ్ చెడిపోతే నేనే బాగు చేసుకుంటాను పూర్తిగా.

గ్యాస్ సిలిండర్ పెట్టుకోవడం కూడా చాలామంది చేసుకోరు. (అనుకుంటాను.)

fuse  పొతే ఎవ్వరినీ పిలవను. నేనే చేసుకుంటాను. మెయిన్ ఆఫ్ చేస్తాను. వైర్ చుట్టేసి సాకెట్ లో పెట్టేస్తాను.

గ్రైండర్ చెడిపోతే బాగు చేసుకుంటాను.  (పెద్ద ఎత్తున ఐతే షాప్ కే)

రైస్ కుకర్ కూడానూ.

ఇంట్లో నల్లాలు లీక్ అవుతుంటే పాతవి తీసేసి. కొత్త వాచర్ మరియు కొత్త టాప్ లు కూడా బిగిన్చేస్తాను.

వాల్ క్లాక్స్ బాగుచేస్తుంటాను.
 
ఫాన్స్, హీటర్, బల్బ్ కనెక్షన్స్  చేస్తుంటాను.   

ఇక బయటి పనులు కూడా ఎన్ని ఉంటాయో  మీకు తెలుసు కదా అవన్నీ ఒక్కదాన్ని చేసుకుంటాను. (చాలామంది చేసుకుంటారు లెండి అంటారేమో)

బాడ్మింటన్, కారంస్ బాగా ఆడతాను. ఎప్పుడు కూడా చాల ఉత్సాహంగా ఉండడానికి ప్రత్నిస్తుంటాను.

చాల కష్టమైనా పనిని చిన్నగా ఎలా చేయవచ్చో ఆలోచిస్తూ ఉండి, ఆ విధంగా చేస్తాను.

కుట్టు మిషిన్ కొత్తగా వచ్చినప్పుడు దాన్ని నేనే 10 వ  తరగతిలో బిగించాను.

మా వారి ప్యాంటు జేబులు చినిగి పోతూ వుంటే  వాటిని మంచి దట్టమైన కాటన్  క్లోత్ తో మళ్ళీ కుట్టేస్తాను.
బటన్స్, కాజాలు ఇవన్నీ మామూలే.

వంటింట్లో నల్ల ఒక మూలకు స్టవ్ ఇంకొక మూలకు వుంటై కదా.    అప్పుడు నల్ల నుండి స్టవ్ దాక ఒక పైప్ పెట్టుకొని గ్యాస్ స్టవ్ ను కడుగోతూ ఎప్పుడు కూడా నీట్  గ ఉంచుకోవచ్చు.

నల్ల సంపులో నీళ్ళు చాలా ఉండి పొతే  దాని లోని పైప్ బయటికి తీయకపోతే నీళ్లన్నీ లాగేసుకుంటాయి కదా.  ఆ పైప్ చివరికి ఒక తర్మకోల్ ని కట్టేస్తే అది పైకి తేలుతుంది. అప్పుడు సంపులోని నీళ్ళు ఇంకిపోవు. నీళ్ళు ఎక్కువ కావాలి అంటే మాత్రం దాని కిందికి వేసి గమనించాల్సిందే నండి.

అందరికీ మీకు సహాయంగా నేనున్నాను అనేటట్టు ఉండడానికి ప్రయత్నిస్తుంటాను. ( చేయగలవి మాత్రమే )  మాట సహాయం కూడా కొందరికి ధైర్యాన్ని ఇస్తుందని నా అభిప్రాయం.

ప్రతి ఫంక్షన్ కి అటెండ్ అవుతాను. నేను రాలేదు అంటే నాకు ఏదో పని తగిలింది అని అందరికీ తెలుసు.  అందుకని ఎవరూ ఏమీ అనుకోరు.
మొబైల్ ను నాకు ఉపయోగంగా వాడుకుంటాను. అలారం, రిమైండర్, SMS లు తప్పకుండా పంపిస్తాను. ఈ రోజుల్లో ప్రయాణాలు తక్కువయ్యాయి కదా .
బర్త్ డే అందరివీ ఆ రోజుకి 5 సం దాకా రిమైండర్ లో ఉంచేస్తాను.
ఒక్క పూజలు, గుడి కెల్లడం  మరియు సాహిత్యం లో మాత్రం ఇంటరెస్ట్ కలగడం లేదు. 
గుడికి వెళ్తే మాత్రం మనస్ఫూర్తిగా  ఒక 1   గం. ఐన కూర్చుంటాను.

ఇక నాకు నష్టం ఏంటంటే  మా వారు ఆఫీస్  పనులతో బిజీ ఇపోవడం వలన అప్పట్లో పనులన్నీ ఆయనకు చెప్పకుండా చేసుకున్నాను. ఇప్పుడేమో నీకు అన్నీ వచ్చుకదా ఇంకా మెకానిక్ ఎందుకు అంటారు.   ఏమండీ ఏమండీ అని ప్రాధేయ పడకుండా చేసుకున్నాను. ఖర్మ.  ఏమీ పనులు చేయకుండా ఐపోయారు.  
మీరు మాత్రం అలా చేయకండి.  మగవారికి పనులు చెప్పడం కూడా చేయండి.

వుంటాను. మీ అభిప్రాయాలను తప్పకుండా చెప్పండి.  బై

నా సర్టిఫికెట్స్ గురించి పే.పే పే పే ద్ద కథ.... మీకు చాలా ఓపిక ఉంటేనే..... చదవండి.

ఎక్కడినుండి మొదలుపెట్టాలి మ్....మ్....మ్

సరే...........మా గృహ ప్రవేశం ఫంక్షన్ ఐపోయాక,మేము కొత్త ఇంట్లో కి సామాను చేరుస్తున్నాము. ప్రతి ఐటెం ను చెక్ చేసి కొత్త ఇంటికి పంపిస్తున్నాను. నేను పాత ఇంట్లో జాగ్రత్తగా అన్ని చూస్తున్నాను. అవసరం లేనివి ఒక వైపు కుప్పగా పేర్చాను. తర్వాత నన్ను కొత్త ఇంట్లోకి పంపారు సర్దాలని. అన్ని వస్తున్నై వాన్ లో. అన్ని  సర్ది పెట్టించాను. 
               ఈలోగా మా మన్చాలు మరియు పరుపులు వచ్చాయి. నా  గుండె గుభేల్ అన్నది.  హమ్మో నా సర్టిఫికెట్స్  పరుపుల కింద పెట్టినట్టు నాకు గుర్తు. లేక ఒక వైట్ కవరు లో ఎక్కడో  పెట్టినట్టు మరో గుర్తు. సరే ఇంట్లో అందరూ ఉన్నారుగా చెక్ చేస్తారు లే అనుకున్నాను.  ఈ లోగ నా వైట్  కవరు కూడా వచ్చినట్టుంది. మావారు నాకు చెప్తూ " చిన్నీ నీ వైట్  కవరు కూడా వచ్చేసింది" అన్నారు. హమ్మయ్య అనుకున్నాను. అందరం కొత్త ఇంట్లో హాయిగా ఎంజాయ్ చేస్తూ వున్నాము.    ఒకానొక రోజున..........

దాదాపు 15 రోజుల తర్వాత నాకు ఒక ఇంటర్వ్యు కాల్ వచ్చింది. ఇంటర్వ్యు  వుందని, సర్టిఫికెట్స్ తీసుకురమ్మని కవర్ పంపారు. నేను మా వారిని అడిగాను " ఏమండీ  నా సర్టిఫికెట్స్ కవరు ఎక్కడ పెట్టారు?" అని.

"బీరువా లో "అన్నారు.    ఆఫీస్ కు వెళ్లారు. 

బీరువాలో ఒక్కొక్క షెల్ఫ్ చూస్తున్నాను. అదులో నేను అనుకున్నవైట్ కవరు కు బదులు గా వేరే వైట్ కవరు వుంది. నా గుండె అతి వేగంగా కొట్టుకుంటుంది.  అందులో వేరే పేపర్స్ ఉన్నవి. దేవుడా..అనుకుంటూ .........  గబుక్కున మావారికి  ఫోన్ చేసాను. అదే కవర్ అని చెప్పారు.  నా గుండె కిందికి జారింది.సర్టిఫికెట్స్ కవరు లేదు.
  హమ్మో  ఇప్పుడు ఎట్లా? నా కష్టార్జితాలు. నా టెన్త్. ఇంటర్, డిగ్రీ సర్టిఫి. బాబోయ్ . పి. జి చేయాలనుకున్నాను. ఇంకా ఎన్నో.  అన్ని చోట్లా వెదికాను. అందరినీ అడిగాను. లాభం లేదు.   నాకు తల తిరిగిపోతుంది. చదువుకోని దానిలా కనబడుతున్నాను.

పాత ఇంటివాళ్ళకి ఫోన్  చేసాను.  వాళ్ళు  వున్నారా  వూరికి  వెళ్ళారా అని. ఉన్నారట. జెట్ స్పీడ్తో పాత ఇంటికి వెళ్ళాను. మిట్ట మధ్యాహ్నం ఐంది.  సర్టిఫికే ట్స్ గురించి చెప్పాను. అందరు ఏమో అన్నారు. చెత్త అంతా మూల కు వున్న పెద్ద బావిలో వేసారు మీరు. అక్కడ చూడండి అన్నారు.

వేగంగా పరుగెత్తాను. బావి చాలా లోతుగా వుంది. చెత్తా చెదారం వున్నై. అందులోకి చూసాను. ఎన్నో కవర్లు వున్నాయి అందులో ఏదో అర్థం కాలేదు.  ఎలారా భగవంతుడా అనుకొని చుట్టూ చూసాను. బావి లోతు కర్ర దొరుకుతుందా అని. ఎక్కడా లేదు. అందరినీ అడిగాను. ఎవ్వరూ లేదన్నారు. మిద్దె మీదికి వెళ్ళాను. మొత్తం చూసాను.
           ఒక అటక మీద కర్ర కనబడుతుంది. కాని నాకు అందడం లేదు. ఒక తాడు తీసుకున్నాను. దాన్ని ముడి వేసి కర్రకు విసిరాను. మెడలు లాగుతున్నై. 3 వ సారి దానికి పట్టుకుంది. కిందికి లాగాను. దేవుడా దేవుడా అనుకుంటూ చూద్దును కదా  అది సరిగ్గా బావిలోతు వున్న  వెదురు కర్ర.  దేవుడా నీకు వేయి నమస్కారాలు.

                 దాని చివరికి ఒక సీలను కొట్టాను.  కవరు వుంటే పట్టి లాగొచ్చు అని. తొందరగా బావి దగ్గరికి వెళ్లాను. మళ్ళీ చీకటి పడితే బావిలో ఏమీ కనబడదు. అందరూ (పిల్లలు, పెద్ద ఆడవాళ్ళు) నా వెనకాల వచ్చారు. బావిలోకి కర్రను పోనిచ్చాను. చెత్త జరుపుతూ కవర్లు చూస్తున్నాను. ఒక్కొక్క కవరు ను తీస్తూ పోయాను. అందులో తడి చెత్త పొడి చెత్త  15 రోజుల క్రితం నుండి కదా అన్నీ వున్నై.  చేతులు నొప్పి పెడుతున్నాయి. మగ వాళ్ళు ఎవ్వరూ లేరు.

            గంట ప్రయత్నించగా ఒక బ్లాక్ కవరు కింద వున్న వైట్ కవరు కనబడింది. దాన్ని సీలకు పట్టిచ్చి పైకి లాగాను.  ఎలుకలు తిన్నట్టు గా ఉన్న నా కవరు కనబడింది. పైకి తీశాను. అవే. దేవుడా నీకు పదివేల నమస్కారాలు స్వామి.  సర్టిఫికెట్స్  లామినేషన్ తో వున్నై  కదా మూలలు మాత్రం ఎలుకలు తిన్నాయి.
          అందరూ నా అదృష్టం బాగుంది కాబట్టే అవి దొరికాయి అని అంటుంటే  దొరికిందే చాలని మళ్ళీ కొత్త ఇంటికి పరుగెత్తాను. దేవుడికి దండం పెట్టుకున్నాను. అవి వుండడం వల్ల  నేను ఇప్పటికి ఒక 5 సం నుండి 3 లక్షలు  సంపాదించాను. లేకపోతె ఏం జరిగేదో.

ఇంకొక కొస మెరుపు ఏంటంటే ఏంటంటే ఏంటంటే........ నేను సరిఫికేత్స్  తెచ్చిన రోజు సాయంత్రం  కుండపోతగా ఒకటే వర్షం. ఇప్పటికీ నేను చాలా ఆశ్చర్యపోయే సంఘటన ఇది. మీకు ఎలాగ వుందో నాకు రాస్తారు కదా. బై.